به گزارش پایگاه خبری و رسانهای حوزههای علمیه خواهران، حجتالاسلام هادی فاضل استاد حوزه علمیه و از نوادگان بنیانگذار حوزه علمیه شهر بابل، با اشاره به «قدمت و پیشینه حوزه علمیه خواهران و اقدامات مرحوم آیت الله نجفعلی فاضل و فرزند ایشان در این راستا» اظهار کرد: مرحوم آیت الله فاضل سالها قبل برای تبلیغ دین به دعوت مردم شهر بابل از نجف اشرف به این شهر هجرت کرد هرچند که ایشان بابلی نبودند اما بخاطر آشنایی این شهر را برگزیدند.
وی ادامه داد: مرحوم فاضل تبلیغ و فعالیت «فردی، چهره به چهره، تبلیغ در مساجد و هیأت» را با وجود خفقان موجود در دهه ۳۰ و ۴۰ شمسی در دوران ستمشاهی آغاز کرد و به تبلیغ اصول دین، فروع دین و... با توجه به نیازهای فکری جامعه پرداخت.
حجتالاسلام فاضل افزود: ایشان ضمن تبلیغ و تربیت برادران با برگزاری جلسات متعدد به تربیت خواهران طلبه نیز پرداخت و با اعزام خواهران باسواد و مستعد به شهرها و روستاها، مفاهیم و آموزشهای احکام دین را به آحاد مردم آن منطقه رساند و در پایان دهه ۴۰ از دنیا رفت.
وی مطرح کرد: بعد از وفات آیت الله نجفعلی فاضل، پسر ایشان شیخ محمد فاضل بعد از فراگیری دروس دینی و حوزوی در سال ۵۴ و با آن پیشینه تبلیغی پدر مرحومشان از نجف به بابل مهاجرت کرده و راه و رسم ایشان را در پیش گرفتند.
حجتالاسلام فاضل گفت: شیخ محمد فاضل با احیای جلسات خانگی به آموزش احکام دینی، تدریس نهجالبلاغه و... به بانوان پرداخت و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مجموعهای از دانشآموختگان خواهر را تشکیل داد.
وی ادامه داد: ایشان با توجه به موقعیت و جایگاه اجتماعی، یک نظامنامه ابتدایی تأسیس کرد و حوزه علمیه خواهران بابل را با حضور بانوان دانشآموخته و مستعد با «رویکرد تبلیغی» بنیانگذاری کرد.
استاد حوزه علمیه افزود: ایشان در حوزه علمیه تازه تأسیس خواهران با شیوه سنتی و فشرده به تدریس دروس حوزوی پرداخت و طلاب خواهر را به مناطق مختلف تبلیغی اعزام کرد و بعد از فراخوان آموزش و پرورش در آن زمان، خواهران طلبه فارغالتحصیل شده در این نهاد مشغول به خدمت و تدریس شدند.
وی گفت: شیخ محمد فاضل اواخر سال ۵۷ از شهر بابل مهاجرت کرد و در نهایت بعد از یک دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی در سال ۶۳ به شهر بابل بازگشت و رسالت اصلی خود را که آموزش طلاب برادر و خواهر بود را آغاز کرد و رسما حوزه علمیه خواهران را در شهر بابل تشکیل داد و به دلیل تربیت حساس و ظریف تربیت طلاب خواهر، مدیریت آن را به دست خود خواهران سپرد و تمرکز خود را بر حوزه علمیه برادران متمرکز کرد و در پایان عمر خود به برگزاری جلسات مفاهیم و احکام دینی پرداخت.
نظر شما